Islak topraklarýn yaz kuraðýndaydý Nihavent gözlerin
hazanda açýlmayý seven düþ gülleri gibi
gamzelerinde tapusu þuursuz bir aidiyet…
yaðmura aldýrma/ bedenin hala iklim sarýsý
kerpiç duvarlarý akarken saman karasý ruhumun
ezberimi bozuyorum bir yemini bozarcasýna
ve unutmanýn kirinden geçerken ar’a
Araf’a yollandýðý gibi Petrus’ un
ama ben Ensarlanmýþ özlemimle göz biliyorum Hicretli ayaklarýna
düþlüyorum/ esirsek yalnýz deðiliz zamanda
mekânlar bile tasvirsizken bazen
nasýl anlatýlabilir bir kadýnýn aþkaniyyeti
zulümken hasret/ tek batýnda kaç acýyý doðururken aþk
ve ulurken üstümüze köpeklerin yalnýzlýðý
yüreklerin kokusu kalýr tek kurþunluk hayatlardan…
Nevzat KONÞER
Eylül 09