DOKUNMA

Sönmeden tütüyor bunca zamandýr
Dokunma külüme yakarsa yaksýn
Yanaktan süzülen yaþ deðil kandýr
Silinmez, dokunma akarsa aksýn.

Deryalar taþýrýr bu son efkârým
Zararým kendime, olmasýn kârým
Öfkeme hükmeder közdeki narým
Dilime dokunma dökerse döksün.

Hasret öldürmez de ciðerden vurur
Cananýn sevgisi yerinde durur
Yarýnlar tükenir umudum kurur
Dizime dokunma çökerse çöksün.

Görmüþken Yunus’u o bilge canda
Mevlana gölüne dalýp bir anda
Yolcuyum geçerken durduðum handa
Gözüme dokunma bakarsa baksýn.

Gerçeði yalanýn içinden seçip
Dünyanýn zevkinden zulmünden geçip
Üç metre bezinden kefeni biçip
Þu ruhum bedenden çýkarsa çýksýn.

Þerife Çýnar
18.08.2009 Karþýyaka/Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: