BEYAZ KELEBEK

Ve… beyaz kelebeðin dansýyla uyandý gece
Aynalara düþtü kar taneleri
Ýkiyüzlü aynalara…
Bir yüzünde mutluyken o bakýþ
Diðer yüzüne yapýþýverdi kara kýþ

Dumanla kucaklaþtý mangaldaki ateþ
Gamzeli yüzlerde dolaþtý duman
Sallandý odalar çakýrkeyif
Uykuya hasret gözlerde titredi sokak lambalarý
Zaman durunca Uludað’da
Güneþi özledi gökyüzü
Uçuþan kara tutundu
Þehri saran sarhoþ efkâr

Yutkundu mutlu insan kendinden kaçtý
Çorbanýn acýsýnda üþüdü yüreði
Açlýkla tokluk yer deðiþtirdi düþlerinde
Sahne iki perdeli oyuna açýldý
Buðulandý aynadaki yansýma
Buz tuttu kirpikler
Pabuçlarý yýrtýk, gözleri ýslak, yarý çýplak
Korkuyordu, karný açtý
Ekmeðini umuda bandý Aðrý’nýn köyünde çocuk
Saklayamadý ellerini
Eller nasýrlý, eller soðuk
Körebeydi sanki yollar
Uludað’la Aðrý arasý büyük uçurum
Çýðlýk! Çýðlýk!
Dokunmak istedi mutlu insan
Dokunamadý
Aðlamak istedi aðlayamadý
Aðlamalýydý, dokunmalýydý oysa
Dokunmalýydý…

Sosyal Medyada Paylaşın: