HER GECE AYNI KÂBUS

Kaderden kaçýlmazmýþ böyle yazýlmýþ mahsus
Aþk çalmýþým vitrinden, tek suçummuþ açlýðým
Yarasalar peþimde, her gece ayný kâbus
Uyansam hýçkýrýðým, uyanmasam çýðlýðým

Sýrtýmý dayamýþým öyle güçlüyken duvar
Bu taraftan gam vurmuþ, öte tarafýnda nem
Kucaðýmdan sevdamý söküp almýþ canavar
Yer yerinden oynamýþ, yýkýlmýþ gönül hanem

Ýçimdeki çocuðun yine boynu bükülmüþ
Ýki tokat atýp da sus demeye can yetmez
Gözümde büyüdükçe koca dünya küçülmüþ
Ben beni tükettikçe sýðdýrmaya han yetmez

Bozulunca bahçeler gazel kokmuþ gül tenim
Parmaðýmý kesmiþler düþmemiþ altýn yüzük
Topraða sarýlmaya ant içerken bedenim
Adým çoktan yazýlmýþ, baþucumda bir kütük

Alnýmda soðuk terle sabahlar olur amma
Koskocaman boþluðun sanki ortasý yýrtýk
Yorumsuz rüyalarýn, her birisi muamma
Yaprak döktü çiçekler baþka bahar yok artýk
ÞERÝFE ÇINAR (ben çiçek )


Sosyal Medyada Paylaşın: