güle güle aþk
aralýk kapýlardan
kaçmana gerek kalmadý artýk
telli duvaklý yolcu etmek gerek seni
olmayacak dualar benimsendiðinde
avucunun içindeyken kirli hayatýn
tereddütlü atýyor kalp
yeniden baþlasak
dünya denizinde yýkansak faydasýz
final geldiðinde
yaþandýðýyla kalýyor sevda
fazlasýný beklemek imkânsýz
yandýk/ibrahim gibi
yakýldýk vefâsýz yâr yüzünden
bir ferhât bir mecnun olamadýk
oysa sevgiliye deðil miydi mahpusluðumuz
deðil miydi efkâr zindanlarýnda
acýlarýn býçak darbelerine boyun büküþümüz
anladýk ki
sandýðýmýz kadar yaþamýyoruz
güller bile renklerini döktü
tutulduklarý elde kýymet bilmedikleri için
dil kýrýldý
taþýdýðý sözlerin aðýrlýðýndan
tatsýz bir sessizlik aldý ömrümüzü
hayat bozuk plak gibi dönüyor
hep ayný þarkýnýn makamýnda
hoþgeldin sevgili yalnýzlýk
emine demirci