bakma öyle, bakma
ayrýlýðý çaðýran ben deðildim
savrulurken sevda öteye beriye
kendini zül eden ben deðildim
sanýrsýn bu dört duvar
cehennemden bir kuyu
ne kadar ateþli olursa olsun
yabancý gözlerinden çýkan bakýþ
dudaðýndaki eðreti söz kadar
yakmazdý ömrümü
neþeli günlerinde
anlayamýyor insan
aþkýn kötü muþtusunun da olduðunu
çürürken beyninin
tozlu raflarýnda anýlar
her daim kalbimi
sadakatsizliðin yaralar
en zalim düþmanýn bile
yer bulur kalbinde
unuttuðun bir ben kadar
birlikte geçen onca seneyi
hiçbir þey yaþanmamýþ gibi görüp de
durup durup
kurþunlarken kinini üstüme
olanlarýn sorumlusu
benmiþim gibi bakma
aynaya bak
suçlu kim söyler sana
emine demirci