Yüreklerimiz sevdayý paylaþsa çoðalmaz mýydý?
Bu ömrü beraber yaþasak bize yakýþmaz mýydý?
Ayrýlýðý yakýþtýrmadýðýmýz bu sevdaya sadakatli davransak olmaz mýydý?
Gitme desem kalýr mýydý?...
...
Þu canýmýn temeliydin sen
Varlýðým, canözüm, yaþama sebebimdin sen
Allah’a açýlan avuçlarýmda duamdýn, gönlümün kýblesiydin sen
Þu dünyada beni senden bir ölüm ayýrýr bilirdim;
Sen ayýrdýn sen!
Bu yalnýzlýklarda yüreðimin altýnda eziliyorum sevgili
Yarýnlara çýkmak için umudum kalmadý
Helal olsun yarýnlarýmý da yaktýn sevgili
Bütün düþlerimi yüzüstü býraktýðýn gibi
Sonbahar ayazýna yakalanan aðaçlar gibi yüreðim
Ama dökülen dertlerim deðil sevinçlerim
Nice acýlarla bugünü de geçirdim
Yarýna ulaþacaðýmdan emin deðilim
Yarimdin
Kararmayan gün/eþimdin
Þimdi söyle:
Sende mi beni terk ettin?
Ben sana sevda adýna hiç birþeyi öðretemedim
Var ol sen yarim bana vefasýzlýðý öðrettin
Yani
Þimdi
Yarim
Tek aydýnlýðým sendin, sende beni mahvettin..
E.D. ANKARA 03.01.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.