kayýp bir coðrafyaya uyarladým kendimi
güneþsiz
çiçeksiz
ormansýz
çýrýlçýplak bir ülkeyim þimdi
pusulasýz bir uçurtmanýn kuyruðuna asýp özgürlüðümüzü
kestiler ipimizi zamansýz
durmadan dönüyoruz etrafýmýzda
çýkýþsýz bir labirentte gençliðimiz
çalýntý bir ninniye sarýlýyordu
yakamoz kokan bir gecede silah sesleri
yaþamdan bir kesit
bir orman müziði melodisi belki de
barut kokusu karbondioksit
çatlaklarýmýz vardý yer yer tenimizde
Kýrýlganlýðýmýz yansýyordu yüzümüze
ve vurdumduymazlýðýnýz üzerimizde
nasýl da kýydýnýz düþlerimize
yitik sevda
çorak toprak koydunuz adýmýzý
bir gonca güldük dalýmýzda
dikenlerle serpiþtirdiniz dallarýmýzý
nerede mor daðlarýmýz
yeþil çimenlerimiz
ak renklerimiz al renklere büründü sayenizde
þimdi kuþ seslerine hasret dallarýmýz
deli dolu bir yaðmuru esirgediniz bizden
gözlerimize ödettiniz bedelini
yalancý maviliðine aldandýk gökyüzü
oysa hep karanlýkta býraktýn bir yanýmýzý
artýk inanmýyorum size
karanlýk dehlizlerin
ürkek bakýþlarýnda gizli sevmeleriniz
bir ütopyanýn en yüksek sehpasýnda
mühürlenmiþ parmak izlerimiz
mâhkum ettiniz bizi
ipsiz
dipsiz bir kuyuya
duymadýnýz yakarýþlarýmýzý
duymak istemediniz belki de
dokunamadýnýz gözyaþlarýmýza
zincirlenmiþtik oysa ellerimizden
prangalý ayaklarýmýzla çarmýha gerdiniz diri diri
hiç görmediniz mi?
rastlamadýnýz mý yasak kokan bir gecede?
yani bizi öldürüp üzerimizi bile örtmediniz mi?
boðazýna kelimeler düðümlenmiþ
renkleri maviye boyayan bir çýðlýktýk oysa
bir melodi belki de yürüyüþ marþýna benzeyen
ve ayak seslerinden özgürlük tutkusu fýþkýran
sapanýndan çoktan vazgeçmiþ al yanaklý çocuklardýk
güneþ gibi gözlerimiz
cam sýcaðý yüzlerimiz
yanaklarýmýza süzülen yaþlarýn sokaðýndaydýk
sevgisiz büyümüþlüðümüz
baþkaydý öksüzlüðümüz
baþýmýzýn üstünde bir el gezinmedi
merhamet niyetine olmasa da
sevgi hatýrýna bir küçük tebessüm istedik
bir zýlgýttýk
öfke dolu
isyan dolu
ama coþkulu
renk cümbüþümüze ayak uyduramadýnýz
bizi hep sorguladýnýz
oysa sizden öncekiler defalarca sorguladýklarý için
biz hep böyle çýplaktýk
zamana sýðmadý sevdamýz
diyetler yarým kaldý bedenimizde
verilmesi gereken son bedelse yüreðimiz
o çoktan rehin gelip almanýzý bekliyor
Faik DANIÞMAN