’Gün gördüm, günler gördüm
Seni gördüm þad’oldum’
Dinle ey yâr dinle ki, hâlis olsun meramý
Aç karnýna bir koçu, dokuz caða aþ ettim.
Saldým söze kanýmý, tuza bandým yaramý
Gündönümü þaþaný bin sürüye baþ ettim.
Yazýk kere yazýk ki, ol ömrümü pûþ ettim!
Haramîye dert oldu, burç tuttuðum kaleler
Soldu bir bir þevkinden dolun ardý hâleler.
Kýrdan kýra rengârenk menekþeler, laleler
Baðýþlayan topraðý, baðban hasmý taþ ettim.
Yazýk kere yazýk ki, ol ömrümü pûþ ettim!
Yarýna mey doldurdum, kýzýlca tan yerine
Ýndi hançer burgusu sýzým sýzým derine...
Kara kuzgun yöresi, dað sýrtlayan erine
Kýrk kocalý Hürmüz’ü, kýrkbirinci eþ ettim.
Yazýk kere yazýk ki, ol ömrümü pûþ ettim!
Bir volkaný pusturdum, hazan aðan küllerden
Kor nefsimi körledim, kan kýrmýzý güllerden.
Doludizgin geçerken, suya hasret çöllerden
Kervan boyu deveyi, kum altýnda kuþ ettim.
Yazýk kere yazýk ki, ol ömrümü pûþ ettim!
Kurtbala’dan söz aldýn, gayrý gitmez aðrýna
Hasbýhâlde mýsralar, hoþ sohbetler baðrýna
Þol kâbuslar yas tutsun, uyduðumda çaðrýna
Ýki gözüm baðladým, günü gece düþ ettim.
Yazýk kere yazýk ki, ol ömrümü pûþ ettim!
’Gün gördüm, günler gördüm
Seni gördüm þad’oldum’
yediþubatikibinaltý-tarsus
Hakan Ýlhan Kurt