iste yol

Ýþte Yol

Ah...ne oldu mukaddes emanete?
Nasýl kaptýrdýk yakamýzý hainlere?
Ver emaneti ehline,hükmetsin adaletle,
Uyarýyor Yaratan bizleri bu öðütle.
Kimileri babadan yetim anadan öksüz,
Ben bir zerrenin sahibi olamazken,
Nasýl da koca arz’ ý yüklenmiþ bir öküz?

Keþke kuru bir gazel olsaydým,
Kudret rüzgarý delice savursaydý beni,
Ötelere taþýrdým böylece kutsal emaneti,
Yüküm çok aðýr, cýlýz omuzlarýmýz üstünde,
Ne dað taþýr ne ova,yüklendim hangi cesaretle?
Aciz abd sana mý kaldý bu kutsal vazife?
Aslýn nihayet bir damla kan,acýrým haline.

Kýþ gününde tüten dumansýz zehirli alev,
Meðer þeytan imiþ,
Aþýnca o engeli anladým,yüküm hafifmiþ,
Nefis ; davamýn önünde en büyük mani imiþ!

Tek bir þey,sýfatlarý çok lakin,
Þehvet,adavet,öfke ve kin,
Baðladým hepsini bir ramazan günü ihlas ipiyle,
Ýslah eyledim bir güzel, aç býrakmak süretiyle.

Ey ufuklar artýk çok yakýným size,
Þimdi bana aþikar oldu nice bilmece,
Deðil dünyayý, yükleyin yedi kat semayý,
Meðer ömür saklý imiþ bir nefesde.
Hiç de zorluk yokmuþ aslýnda,
Ýman nuru ile aydýnlanmýþ bir kalbe.

Gaflet perdesi imiþ önümdeki karanlýk,
Tefekkür ve zikir,iþte daimi aydýnlýk,
Koþ artýk iþte yol:
Sürçmesin ayaðýn dikkatli ol...

ÝÞTE YOL...


Huseyin Gazi Sener
Sosyal Medyada Paylaşın: