Hüznün kýrdýðý bir gül gibi
Her eylül solar yapraklarým
Ve düþün hangi sevda
Acýtmaz ki rüzgarý
/Neden bu kadar çaresiz umutlarým..
Düþüncelerim dikenli tellerde
Ve âhýnda kanayan güllerin
Bülbüller neden suskun bu mevsim
Neden mahkum sende
Vefaya çizdiðim hayallerim..
*Ve kaybolur rüyalar
buz keser gece..
Zamansýzdýr belkide
Sevgi dedikleri o güzel lutuf
Lutfunda kaybolmak varken
Âsidir duvarlar
Yýkýlmaz nem tutmaz
Islatmalý gözyaþýyla
Ümit etmeli her dem
Yitirme ümidini ey yüreðim!
O can ki sende dirilsin..
Züleyha Özbay Bilgiç
Kütahya 2009