kadın olabilmek hayatta

Bütün kadýnlar birer çiçektir..
Ama hepsi gül deðildir..
Kimisi ýsýrgan birer ot iken,
Kimisi de sivri bir dikendir...
En sadesi kýrmýzý güdür.
Hassas,nazik ve iþtendir...
Kýzýllýðý kýskanç bir güneþtir.
Ay kadar temiz ve parlaktýr.
Bazen bir bakýþý, bin söz gibidir.
Kýskanç bir yürek, soðuk bir simadýr sevdiðine...
Acýyý kimi zaman hapsedemez içine;
Yýrtar, daðýtýr,parçalatýr...
Hangi fani ateþ yakabilir ki onu;
Yakabilse belki aþk ateþi....
O aþk bedenini sarýnca...
Yooo..
Onu da anlamazki
Gömer ta yüreðin deli köþesine,
Sonara çekilip düþünmeye baþalar ...
Kadýn;
Sessiz bir kuþun cývýltýsý kadar örkek,
Aðlayan bir damlasý kadar narindir...

Sýcak bir nefes kendine...
Islak soðuk,karanlýk sokaklarda
Eriyip gidiverir bir ýrmak gibi....
Kimisi soðuk bir kar altýnda ,
Son tattlý tebessümünü verir edebiyete dek.
Gözleri kapansa bile karanlýða
Ruhu edebiyen açýktýr..
Kanatlarý sarar her zaman içimizi...
Bir tek gülüþü bile açar bütün yollarý !!!
O anlatýlmaz,
Onsuz dünya da olaaz...
Bir bütünümüzdür o;
Bir þarkýdýr söylenen aðýzlarda,
Her kiþi tadamaz o güzelliði...
Kýymetini geç olmadan bilenlere...

Bazen huzur verir sadece bulunuþuyla bile....

Sosyal Medyada Paylaşın: