vakit çok geç sevgilim
Yüreðimde açan çiçekler ,
Birgün seni bana getiriri...
Gözlerimde yanan sen ,
Birgün kollarýmda olsun.
Ýçimde yanan bu sýzý ;
Elbet bir zamn þeklini alacaktýr.
Yaðan yaðmurlar altýnda;
Elbet bir defa olsun ýslanýrýz...
Ve ..
Birgün kaçýp gideriz çok ýraklara !!!
Yanlýzlýðýmýn son sesine;
Birgün kulak ver ey ! rüzgar.
Bulutlar yanýp sönerken;
Ben tek kalýrým ortada...
Ýçimde bir çöl yanar,
Bedenimden kapkara kanlar akar...
Al bu al gül senin olsun,
Ýçinde "ben " yazar...
Zindanlardayým...
Her yer karanlýk,
Korkuyorum....
Seni bir daha görmeden...
Issýz ve penceresiz bir dört var..
Zifiri karanlýðýnda yalnýz benim yalnýzca....
Kýr çelikten örülmüþ zincirlerimi....
Ne olur sevgilim,
Bir kere versen elini...
Sadece bir kere ...
göreyim bir daha hiç görememcesine...
Karanlýklar içindeyim...
Hem gecem,hemde gündüzümle.
Yanýp kavruluyorum bu aþk ateþinde..
Her gün gibi bu günde
Harap oluyor günlerim ...
Bir yaným..
Noksan gibi bir yaným...
Yeter artýk gel sevgilim.
Vakit doluyor ,
Yaþým olmuþ doksan...
Melekler sað yanýmda,
Mahsum gözlerim soðuk tavanda asalý..
Yeter gel sevgilim...
Artýk istemesem de unutuyorum seni..
Zihnimde siliniyor tüm resimlerin birer birer..
vAKÝT ÇOK GEÇ SEVGÝLÝM.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.