MEÇHULDEKİ HAYÂL

yine buradayým iþte !
seni bulmak umuduyla sürüklenirim
bu füsunkâr yere
bir ölü topraðýndan
medet ummada ellerim, her seferinde…

köpükten kanatlarýný çarptýkça deniz
canlanýr anýlar
cehennem gözlerini batýrýr yüreðime
salýp içime ateþlerini
hiç dinmeyecek huzursuzluðuma
býrakýp bereketini, çekip gider öyle…

gördüðün, en güzel rüya iken
ve eskiyi öldü bilirken
bulduðunda / aradýðýn olmadýðýný bilmek!
hayat gibi, þaþýrtýyor insaný her dem

bir deli dalga misâli
ne yapsam
vuramam kendimi sâkin bir koya
her ayak sesinin, sen olma ihtimâli
içi puslu sözlerinden bildiðim

iðreti bir yerleþmede
gidip gelir adýmlarým durmadan içimde…
hem varým / hem yokum
dirlik tanýmayan
zýt gölgeleri kovalamaktan
yorgun / yoksun içim düþer uçurumlara
ýsýnmayan hâtýralarla
içerim aþkýn zehirli aðusunu yeniden…

býkkýn bekleyiþlerde baþlayan
suskunluðum patlar
taþar acýnýn hüznü, boþalýr zembereðinden...

gidip de dönülemeyen, yol gibi her cephe
onarýlmaz korkular düþer yüreðime
ýþýklý bir soluk ararken
ben iþte hep böyle
yeniden düþüp soluksuzluða
kalkar, giderim gözlerinin arkasýndan...
hayâl ile bu hasbihâl nereye kadar!
nerdesin ey sevgili ? söyle

Hâdiye Kaptan

(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: