İ L H A M !
Helâlinden bir þamar patlattýn ya yüzüme
Bozuðum yok arkadaþ, üstü bende kalmasýn.
Domdom kurþunlarýný yüreðime dizdin de
Cephanem yok arkadaþ, karþýlýksýz olmasýn.
Ciðerimden döküldü cerahatli sözlerin
Cerrahlar bilemedi, bu nasýl yara, derin?
Diyemedim ey gafil, ‘bunlar senin eserin’
Yargýcýn yok arkadaþ, suç günaha dalmasýn.
Uzanýp tutacakken, gittin ya, Allah kerim
Karanlýða gömüldü zifre bulandý ferim
Ne aþk býraktýn bende, ne de akildir serim
Aklým uçtu arkadaþ, sana pençe salmasýn.
Gözlerim kan çanaðý, aðlamaktan bereldi
Yüreðim parelendi, taþýp da dile geldi
Söylesene ey zalim, bu zûlüm nasýl seldi?
‘Hesap sorma’ arkadaþ, ’Yaradan’a kalmasýn.
Bir acý feryattayým, sesim içime kaçtý
Hasretimi geçti de, hançerin yara açtý
Bir gülüþün gönlümde, nurdan örülmüþ taçtý
Gönül hakký arkadaþ, can payýný çalmasýn.
Bu kaçýncý manevra, ‘artýk dönmem’ demiþken
Bu kaçýncý döneklik, baþý ‘son’ eylemiþken
Ruhum öyle periþan, öylesine deðiþken
Uzak dur be arkadaþ, afâkým karalmasýn.
Nasýl kýydýn insafsýz, ‘melek’ dediðin bana
Nasýl kandým (akýlsýz), ‘meleðim’ dedim sana
Öylesine saf-ü saf benzerdin ki insana
Dikkat et de kör þeytan, senden ilham almasýn !
2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.