*** Pusuda ***
Asýlý kaldý kar kokusu havada.
Yaðdý yaðacak derken;
Saldý soðuk nefesini,
Soludu nemli nemli,
Döktü gözlerindeki incileri...
Öte yandan
Ayaz vururken sabaha,
Bulutlarýn ardýnda güneþ,
Beklemekte,
Pusuda...
Ve sen habersiz
Yeniden doðarsýn bu sabah.
Sarýlýrsýn
Karýn beyaz masumluðuna...
Saklarsýn anýlarýný,
Gömersin karanlýða
Ve gerinirsin,
Açarsýn kollarýný,
Uzatýrsýn
Beyaz saçlý sabaha...
Anlýk mutluluklarla sevinirken,
Güneþin soðuk yüzü yakar,
Gelir alýr masumluðunu senden.
Kalýrsýn çaresiz...
Dost edinir,
Beklersin geceleri sebepsiz...
Daha kaç sabah gömeceksin?
Gömsen de yine gidersin.
Gidersin her gece ziyaretine,
Bir kez daha kazarsýn karanlýðý,
Çýkarýrsýn ellerinle, alýrsýn
Koyduðun yerden anýlarýný...
Yatarsýn usulca,
Süzülürsün anýlarýn kucaðýna...
Unuttum,unuturum dersin ama
Düþünceler yine çýkmazda...
Ýsteksiz,
Kaçsan da,
En sadýðý olsan da...
Kabus uykularýnda,
Öfke gecenin soluðunda,
Bekler,
Pusuda...
Savrulurken acýlarýn rüzgarýnda...
Yakýcý bir ýslýk kulaklarýnda.
Alýp bir tutam umudu,
Siper edersin acýlarýna...
Ama ne yaparsan yap
Hüzün bekler yine omuzlarýnda,
Tünemiþ,
Pusuda...
Mutluluðun tadý kalmýþ damaklarýnda...
Eski bir sevdanýn izi donmuþ
Dudaklarýnda...
Konuþursan kaybolacakmýþ gibi
Kelimeler düðüm düðüm,
Sýralý boðazýnda...
Sen hasta,sen çaresiz...
Debelenirken yaþamak uðruna,
Düþmüþ kollarýn iki yana.
Mutluluk elinin altýnda ama
Ölüm bekler seni
Kapý aralýðýnda,
Pusuda...
2008 / Aðustos
Yasemin Elmas