ANNEM...
Hadi,
Öpsene avuçlarýmý,
Alsana avuçlarýnýn içine.
Bak düþtüm yine
Geçsin acýsý...
Öpsene...
Tutsana ellerimi,
Ellerim sen kokuyor anne...
Gözlerim bulutlandý,
Yaðdý yaðacak apansýz.
Her damlasý yüzümde,
Çizerken kendine bir yol,
Mendil olup silsene yine
Gözlerim sen kokuyor anne...
Bak yine,
Kavga ettim mahallede.
Her yerim yara bere içinde...
Hem sövüp
Hem merhem olurken yaralarýma...
Hadi küssene yine bana.
Tüm küslükler sen kokuyor anne...
Daðýnýk saçlarýmý tarasan
Açsan tarak yerine ellerinle...
Sen okþadýkça geçsem kendimden,
Bir kedi gibi sokulsam göðsüne,
Sersem saçlarýmý dizlerine...
Þimdi kýsa da olsa
Saçlarým sen kokuyor anne...
Burnum akýyor bak...!
Hasta mý oldum ne?
Galiba ateþim de çýktý...!
Kim gelip bakacak þimdi?
Kim baþýmda sabahlayacak?
Kimin gözyaþlarý,
Gözyaþlarýma karýþacak?
Bir tas çorbaya hasret...
Kim doktorum olacak?
Ýçtiðim her kaþýk çorba,
Akarkan sýcak sýcak içime,
Tüten dumaný buram buram
Yine sen kokuyor anne...
Ter içinde uyandým geceyarýsý!
Tutunacak bir dal aradým...
Hadi gelsene yine
Sakinleþsem o güzel ninninle...
Uzansan yanýma yataða
Yataðým sen kokuyor anne...
…
Sen oldun baþýma omuz,
Saçlarýma tatlý dokunuþ...
Ayalarýma sinen büyülü kokunla...
Emdiðim sütün,
Kaymaðýný sindiririm hala.
Kimseyi koyamam yerine...
Senin sindiðin her yer,
Ben,
Sen kokuyor anne...
07/09/2008
Yasemin Elmas