ÖDEŞME
Bir sevda cephesinde þanlý fetihti aþkýn
Destaný çaðlar boyu, nâmý cihâný aþkýn
Bendine sýðmadý kalp çaðlayandan da taþkýn
Katre katre zây oldu umutlarým akarken
----------Gelip de zûl hâlimi gözlerime bak gör sen
----------Hayallerimi de dök, sel þaç þaçabilirsen.
Þimdi neylesin gönül nasýl meylini yolsun
Sen ki ufka açýlan en umut dolu yolsun
Varsýn batsýn kör âfak bütün ziyâlar solsun
Yýrtýlsýn þems-i cihan tan geceyi sökerken
----------Çalýp da zifîrini karanlýðýna sür sen
----------Düþlerimden bir zar çek, zûl seç seçebilirsen.
Deðmesin sakýn gaflet uðramasýn nedamet
Cürmüne gönüllüyüm gücün yetkince zulmet
Bir yolu hayra çýkar, elbet bulunur hikmet
Çýkar tüm nefretini ifrazâtýn dökerken
----------Gülüp acziyetime saltanâtýný sür sen
----------Yakýn menzilimden çýk, tel biç biçebilirsen.
Kaldýramam bu yükü fýtratýmdan da aðýr
Zemine batýyorum gitgide aðýr aðýr
Susmuþ tutuk dillerim, kör duyularým saðýr
Sensizlikte kayboldum yalnýzlýðý ekerken
----------Bilip de ahvâlimi þer defterini dür sen
----------Tüm vebâlin bana yük, al kaç kaçabilirsen.
Firkatin izlerine gözyaþým dökülüyor
Nalân yüreðim bedbin ciðerim sökülüyor
Devirdiðin her çama bir lâhit dikiliyor
Bakýþlarým köz duman þimþeklerim çakarken
----------Kalýp da yamacýmda gönlüme huzur ger sen
----------Sýla say gönlüne tak, sil göç göçebilirsen.
Susturma yüreðini koyver essin gürlesin
Sükûnetten uzakta her daim hýr-gür’lesin
Âsuman sana aðsýn kayra seni söylesin
Aðzýný semaya aç rahmet göðü yýkarken
----------Kýlýp da aþk farzýný simâný yan çevir sen
----------Zemzem suyu gibi ak, gel iç içebilirsen.
Sakýn anma bir daha dile gelmesin adým
Ezayla sendeledi sana doðru her adým
Boðazým düðüm düðüm, kursaðýmda muradým
Akýl kalmadý serde, dumur ustan çýkarken
----------Salýp da þuurumu ‘ben’imi bana ver sen
----------Kanatlarýn efsun fak, bul uç uçabilirsen.
Sana uzanan eller bileðinden kýrýlsýn
Dolandýðýn belime zer sarmaþýk sarýlsýn
Vuslata çýkan yolda uçuruma varýlsýn
Takâtim tükendi yâr zulmetini çekerken
----------Dalýp da yüreðime cerahatine gir sen
---------- Yara aç oyuk oyuk, del geç geçebilirsen.
Gönül bunca halveti þer maziye gömer mi?
Pervasýzca edalar bedbaht tenimde mermi
Affedemez yüreðim can alýcý bu cürmü
Tekme tokat kapýnda iler gibi çökerken
----------Yýlýp da bu savaþtan çiçek çiçek göver sen
----------Gururun üstüne ek, gül aç açabilirsen.
Þengül CENNET
30-6-09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.