Fahişe II

saklamýþ sevdayý parmak izlerinden yorulmuþ bedeninde
neonlarýn kýrmýzýsýný solumuþ gülüþünde hayallerinin kanamalý hali...



þehri izliyordum penceremden
mini elbiseli kadýn arabadan inene kadar

hýzla uzaklaþtý parasýyla hükümdar adam
bir araba dolusu seviþ gitti

bir kadýn taþtý sokaða,
bin araba dolusu utanç

çaresiz kimliklerin tenini deliyor topuklarý
piþmanlýðýný yolarcasýna çekiþtiriyor eteðini

bacaklarýndaki mora karýþmýþ önce dudak sonra parmak izleri
kasýklarý aç sevicilerin daðýnýk yataðý


tebessümler intiharda gülümsemelerin gölgesinde
penceremden seni izliyorum
/ sen benden habersiz

üstü açýk bir utanç yanaþýyor yanýna
belli ki havasý kadar yok parasý
gidiyor...
dalýyorsun

köþe baþýnda esrar kokulu adam
ütüsü tek çizgi, yüzü dikiþ içinde
mavi bir ýþýk yok ediyor erkek duruþu

sen oradasýn – kýpkýrmýzý -

orospuya bak diyordu – þiþeyi fýrlatýrken fren sesine karýþan gölge

gülüyorsun
mecburdun
vesikalý bir hayat yazýyordun

lacivert bir kapýya uzanýrken
karanlýk geceye uzanýrsýn

bir araba dolusu adamlýk alýr seni
bir araba dolusu utanç

bilmediðin kaçýncý yatakta devrildi ay
kirpiklerinde çapak kadýnlýðýna dolan döl

neonlar söner

ayaz tutmuþ güneþ sýyýrýr çarþafý
adamlar gider
kokular iz üzerinde

duvardan düþer zaman
düne ölen güne gülen
maske masken üstüne

hayata meydan okuyuþun bu seviþmeler
hayata meydan okursun aslýnda s e v i þ m e d e n






Sosyal Medyada Paylaşın: