ýslýðýmda kýrgýn bir þarký ve kurþuna dizilmiþ keþkeler hangi mevsim büyüdü bu dikenler nasýl kýrmýzý açsýn çiçeklerim
çekip gitmek bir yaðmur bulutu gibi unutmak çakýllarda yýrtýlan denizleri bir þiir hüznünde susmak bir vedaya demlemek gözlerimi
gitme günyüzüm taþ taþ üstüne dökülür zaman
koca bir þehir çöker göðsüme saçlarýmýn telinde türküler tutuþur ki; aþk kadar saðýr Ýstanbul Ýstanbul yokluðun kadar aðýr intihar arzusundayým gece vakti
yaþamýn bir yaný eksik, sen yaný savruk hani bir kez daha gitmeyecektin? öksüz kalmadým mý ellerinde iki kiþilik ölümü bana vermiyecektin yalancý mýydý dudaklarýn sevgili ?
“sensizlik ne zor”
25.02.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Altınçiçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.