Ey yar !
beyaz yalnýzlýklar bürüdü bu kenti
benzi solmuþ bir aþka renk veriyor dudaklarým
her biri sana doðan çaresiz çocuklar büyüyor içimde
sensizliði topluyor yüz sürdüðün avuçlarým
her gece vakti seni dileniyorum aþk þiirlerinde
kendi sýnýrlarýmda kurþuna diziyorum þairleri
ölü harfleri çalýyor sahipsiz bir rüzgar
koþar adým katil bir ruhu götürürken sen yaným
sürüklenir peþinde kýzýl intiharlar
bilmediðim biri kilit vuruyor kapýlarýma
boðazýmda yýrtýlýyor isyankar bir çýðlýk
vurdum duymaz kentlerin köþe bucaðýnda
yutkunur “çürük sulara” ölü yýkayýcýlarý, katýksýz
aþka sürgün kekremsi öpüþlerini saklar saçlarým
parmak uçlarým adýný býrakýr kör bir aynaya
yüzüme çarpan yalnýzlýðýmda en çok özlediðim
daha kaç yokluk sýðdýracaksýn sevdama
sýr verdik yeþil taþlara gizli seviþleri
bu duvarlar… bu duvarlarda ellerin vardý senin
dudaðýmýzda yaban mersinleri günahkar
ey yar ! hangi mevsim yedivereninde solursun ihaneti
Arzu Altýnçiçek
26.01.2010
Fotoðraf : Ankara’ dan dostum Salih Güler’ e aittir.
"çürük su" / esinlenme : Ahmet TELLÝ ( Su çürüdü)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzu Altınçiçek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.