SON MEVSİM

Beyhude dolaþtým, bu þehri bu akþam,
Beyhude nemlendi yaþlý gözlerim,
Meðerse bu þehir, o eski þehir,
Ben de o eski, ben deðilmiþim.

Nede çabuk geçmiþ onca yýl,
Sevinçler, hüzünler ne de yalanmýþ,
Daha dün gibi hatýrlasam da,
Sakalýmýn terleyip, boyumun atmasýný,
Aslýnda tüm gerçek,
Saçlarýma göç eyleyen o zalim aklarmýþ.

Ýþte þu çýkmaz sokakta,
Köhne bir evde açmýþým gözlerimi dünyaya,
Ve her anýný tekrar yaþamak için
Can attýðým çocukluk yýllarým.
Ard arda yolladýðým,
Önümde yeni ufuklar çizen,
Rengarenk misketler.
Ve sanki;
Beni de yükseltmesi için göðe,
Büyük.. çok daha büyük,
Yaptýðým uçurtmalar.
Ramazanlar… Kurbanlar…
Avuç avuç cepkenimin ceplerini,
Doldurduðum akide þekerleri.

Þimdi derman kalmasa da ayaklarýmda,
Titrese de yýllanmýþ ellerim,
Bende gençtim bir zamanlar,
Bende kýpýr, kýpýr ben de delikanlý idim.

Kahve köþelerinde,
Sigara dumanlarý altýnda,
Ýskambil destesindeki kýzlara aþýk olur,
Krallarýn buyruðu ile hükümler giyerdim.

Kimi zaman o dar yokuþtan.
Evime kadar uzanan.
Taa.. dedemin gençliðindeki kaldýrýmýn,
Eskimiþ taþlarýný sayardým bir, bir

Gün gelir þehre büyük yankýlarla ulaþan,
Siyah-beyaz bir film uðruna,
Dipsiz sýralarý beklerdim.
Sabýrla, saatlerce..

Ben de gençtim bir zamanlar…

Gül kokulu kaðýtlara,
Halis çin mürekkebiyle,
Sevgiliye naðmeler yazmayý,
Bilmez miyim sanýyorsunuz?
Pantolonum ütüsüz, iskarpinim boyasýz,
Çýkar mýydým hiç sokaða?

Gayri beni taþýmayan ayaklarým,
Titreyen ellerim,
Ve alnýmda nerden geldiði bilinmeyen,
Garip çizgiler olsa da,
Bende gençtim bir zamanlar.

Ve bu þehir bir baþka güzel gelirdi,
Uçuk yüreðime.
Þimdi otomobillerin haykýrdýðý caddelerde,
Faytonlardaki sükuneti,
Fabrika bacalarýnda,
Leyleklerin lak-lak-larýný
Koca siteler arasýnda,
Bir zamanlar gezdiðim,
O daðlarý kýrlarý aramak; Ve sonunda;
Büyük bir hayal kýrýklýðý ile,
Sadece… sadece ihtiyarlýðý bulmak ne kadar acý.


Ve bir sokaktan geçerken,
Aþinasý olduðum, gramofon sesi yerine,
Arabesk görüntülerini her duyuþumda,
Yalnýzlýðýmý, ölümü hatýrlamam,
Ne kadar kaçýnýlmaz bir gerçek.

Tek tek artarken saçlarýmda aklar,
Tozlu yollara boþ gözlerle bakarak,
Yýllardýr gelmeyen sevgiliyi bekler gibi,
Ölümü beklerken;
Bir þiir geldi dilimin ucuna.
Söyleyiverdim;

Beyhude dolaþtým bu þehri bu akþam,
Beyhude nemlendi yaþlý gözlerim.
Meðerse bu þehir, o eski þehir.
Bende o eski ben deðilmiþim!



Sosyal Medyada Paylaşın: