Fütursuzca soyunan akþamýn kör kuyu karanlýðýnýn beyazý kadar ak sevdalarda mýsýn Deftere alacak kaydedilmiþ kinlerinin gün ýþýðý soslu kara daðlarýnda mý yoksa Erir mi ruhuna yaðdýrdýðýn karlar mecalsiz sokak lambasýnýn parlak ýþýðýnda…
Bir demet aldým Zamanýn öteki yüzünde kalan Pür-ü pak gülüþlerinden Zemheri soðuðunun sýcak anýlarýnda renklenen gamlý kýrpýk düþlerimden… Kokladým, kokunu tanýyamadým Ya sen yýllandýn yüreðimde tadýn deðiþti Ya da törpülenen ruhumun gözleri karardý sensizlikten…
Mühredir sesin; kulaðýmýn çýnlamasýnda, mesafesizliðin karanlýðýnda Göz kýrpmak kadar yakýn Nefes almak kadar sihirli Resmedememek kadar uzaktasýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necat Necdet Demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.