Ay Işığı

Ýlk adýmýný yeryüzüne atmadan önce henüz zaman
Bir ýþýktý kalbin söylediði ve hep aranan
Ve usulca bir Çýngý düþtü ruhuma
Fýsýldadý adýný kulaðýma

Ve dünya baþladýðýnda yeniden dönmeye
Aranýr oldun her köþesinde
Asýrlara inat özlendin
Ve hissedildin bilinmeyen bir duygunun ötesinde

Ve bir gün rüzgarla geldin
Rüyalarda þekillenmiþtin oysa asýrlarca
Hani yýldýzlarýn yorgunluktan uykuya daldýðý
Ay Iþýðýnýn bile gözlerini kapattýðý
Ilýk rüzgarlarýn esmekten yorulduðu bir günün sabahýnda

Gözlerimi almýþtý gözlerinden doðan güneþ
Yavaþça dokunmuþtu ellerin yanaklarýma
Baþka dünyalarda büyüyen bir ýrmaðýn sularý kadar sakin
Kokunla sarhoþ, çýkmaz sesim ve titrer ellerim
Bilmezmiþim ki, ben seni bu kadar mý beklerim?

Sevdanla sarýlýp yattýðýmda,
Buðulu bir flüt sesi geçmiþten yansýyan kulaklarýma
Özlemin sýðmýyor olsa da duygulara
Seni Seviyorum Ay Iþýðým diyorum
Haykýrýyorum bütün kainata...
Bir nota kadar yalnýz,
Kalp atýþý kadar sessiz,
Duyulsa da, duyulmasa da...
Sosyal Medyada Paylaşın: