MECZUP MİHNET

bilemezsin
nasýl bir denizdi, senin sevdan !
bilemezsin !
durmayan med cezirlerinde ben yüzdüm / ben bildim
aþýndý kalp kýyýlarým...

yaþamaya açýlan kapýlarýný
yüzüme tek tek kapattý hayat !
hep korku ýslýðýyla geçtim
uçsuz bucaksýz bozkýrlarýný...
adressiz yollarýnda kýrýldý umut

çekti gök tülünü üstümden
suyun perdesinde kara göründü
gecenin koynuna düþerken
bir bir saatler,
kýsýldý ateþimin gücü / üþüdü/m !
taþ suskunluðun
uykuma vurulan neþter

sesinin gölgesi bile yokken
kaç kulaç atabilirdim daha
bu karanlýkta !

gelmedin
gelmeyeceksin biliyorum
oysa ; bu son trendi seferdeki !
sonrasý, mâzi yazacak hepsi
sitemim sana deðil sevgili
son sefere
sarhoþ gecelere götürecekti bizi…
ama yine de söyle
omuzumuzdan indirdiðimiz sevdada
kazandýklarýmýz; yitirdiklerimize
eþ deðerde miydi ?

bir uzayýp bir kýsalan gölgemizde
veremezken yankýsýný sesimiz
diline kilit vuran zaman konuþtu adýmýza

kahýrdan yastýðýnda gecenin
acý suyuyla yandý gözlerim...
aþk sarhoþluðunun meczup mihnetinde
yüreðimde /n düþtün
uyandým gitmiþtin
bukalemun seviþlerinde gerçeði gördüm !
romanlarda olurmuþ
gerçek / bâkir aþklar
ey sevgili ; sen cehâletime ver

sen yoksan þimdi, yok muyum ben ?
o kadar çok kýþ yaþadým ki seninle…!
düþse düþse Eylül düþer gözüme
sonrasý / savrulur gider kendiliðinden
sor/ma sevip sevmediðimi seni
bir tek yüreðim bilsin yeter !
ey sevgili ! söyle zamaný geri almak mümkün mü ?

Hâdiye Kaptan

c)-Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın: