MAYIS KONSUN DUDAĞINA

Küçük bir çocukken henüz

Büyürdü gözümüzde hayat

Bir türlü geçmezdi gün / saat…

Büyük olmak ! / Ne zaman gelecek di ?


Koþarken var hýzýmýzla

Görmeden geçtik, güzelim bahçelerimizi !

Söylenmemiþ þarkýlarýmýz vardý oysa

Cümleler / kaldý yarým yamalak

Büyük yenildik

Sükûn eden zamana !


Kýsalmýþken þimdi hayat ;

Yine büyüyor gözümüzde her þey

Telâþlý yalnýzlðýmýzda !

Ahh…! Nasýl tamamlanýr, yarým kalmýþ onca þey ?


Hergün ; belki son diyerek kuþkuyla

Yeni güne merhaba demek !

Yazýn telâþýnda iken daha

Ölüm kokan hâzâna nasýl geldik ?


Orman nefesini tüketmiþken ;

Dalýmýzdaki cýlýz filiz

Ömür günümüzde / çiçeðe yetiþemeyecek !

Geceler bürünmüþ çehremize

Yarý uyur yarý uyanýk

Artýk son vakit / son kapýdayýz

Çok þeyi , sevmeye geç kaldýk !

Destur bilmeyen ölümün elleri

Baþýmýzda / okþar gümüþ tellerimizi

Kim kucaklamak ister ki ölümü ?

Ahh…! Silinebilseydi güz izleri


Dinle çocuk !

Benim düþlerimin rengi siyah

Hayat kurþunlarý çizdi rengini

Aþýlmaz duvarlar var önünde

Koyulaþýr rengi gitgide /gitgide…

Çâresi yok / Çabalamaya dermâným yok !

Sevinçlerini, sebil daðýtma / Zulanda sakla çocuk

Gün gelip lâzým olduðunda

Çýkarýp harcarsýn, hüznüne katýk

Ya da benim gibi ararsýn böyle !


Eylülü düþürme soluðuna

Bir kez bile / Bahçende güz gülleri derme !

Buzlar oluþur bazen ; kýrýlýr bir zaman sonra

Akan su yoðunluðuna aldýrma !

Hep, mayýs konsun dudaðýna….


(…..þimdiki aklým olsaydý ; býrakmazdým hiç baharýn ellerini…)


Hâdiye Kaptan
c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir




MAYIS KONSUN DUDAÐINA adlý kitabýmdan
Sosyal Medyada Paylaşın: