Ýmgeyi arayan denizlerden geliyor midye kesiði ellerim...
öylesi alýþkýn ki gökyüzü bu diyarlarda güneþe !
kuzeyi silmiþ haritadan belli sinsice!
çýkýlan her yol;
nedense çocukluk kadar uzak
ve her yolculuk aþktý
ve her aþk yolculuktu kendine yol alan...
uzanýp ay ýþýðýyla boynundan öptük gecenin
ve en çok da yüzünden...
ne vakit düþse yýldýzlar pencereye martýlar havalandý
bir gemi düdüðünü çaldý heyecanla
lacivert Marmara atlaslara sýðmadý
özlemse akýp giden zamana...
bir gariptir geceyle baþ baþa kalmak
düþler resmi geçidine baþlar ki birer birer sýralanýr
yaþama dair ne varsa
sen tarhýnda bir çiçek mavilenir gururlu ve maðrur...
sevmek; ebruli bir yumaksa sarýldýkça büyüyen
parmaklarýna boyaþýr ya renkler
ne kalmýþsa dünden
ve yarýna düþenlerden
dolanýr durur insana yakýþan her duygu
dizelerin gözlerinden öper dudak çukurlarý...
ve hayatýn ayracýdýr verdiðin molalar
hangi saatinde aralasan roman sayfalarýný
kimi hüzünden okur kimi neþeden
bir çiçek açar vadilerinde
benzemekse mavisine, yeþiline
kapaðýna kazýlý bir resimdir agapantus!
arka bahçeye saklý yaþamý sulamaktý hasret denen
yüzünden dökülen güneþte açan
yanýk bir ülkede
bir çiçeðe ad vermekti seviþmek!