Bir haber,bir muþtudur beklediðim uzaktan.. Bakýþlarým puslanmýþ bulutlar arasýnda.. Daha zor ne vardýr ki bitmeyen ayrýlýktan, Gözlerim, ötelerin maviden rüyasýnda.
Ey sevgili, yollara taþlar mý doldurdular, Neden hiçbir esamen görünmüyor ufukta. Ýçimde taþýdýðým ümidi soldurdular, Þimdi umut gidiyor, bulanýk bir ýrmakta..
Eser poyraz gönlümde, amansýz deli gibi, Ölür bir yerlerimde çýrpýnan güvercinim. Duy, ey kalbimin hoyrat, ey bigane sahibi! Gelsen de gelmesen de ben her an seninleyim
Dualarýmda ,hâlâ ismini yinelerim, Sevdamý bitirmeye zaman mekan yetmedi. Ümidimi her demde yeniden tazelerim, Vefasýz olduðunu gönlüm kabul etmedi.
……………Resimde görülen yer, Çanakkale Boðazý……….....Mürsel emre doðan...15 Nisan 1996,Kýrýkkale… Sosyal Medyada Paylaşın:
mürsel emre doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.