Özlenen

Gün batýmý, gün doðumu gibisin
Taptazesin,
Ezelsin,
Asýrlardýr yüreðime baðdaþ kuran, gizemli bir hazinesin
Hem çok yeni,
Bir o kadar da ebedisin…

Geliþler var, gidiþler var,
Gündüzler,
Geceler,
Saliseler girer sonra araya
Çatlar gök kubbe haset’inden,
Korkarým hayallerimin alelâcele sobelenmesinden,
Cesaret edemem seninle ýlgýmlarda buluþmaya,
Süzülüp uçacaksýn diye gün aðardýðýnda…

Yeknesak bir melodiyim,
Dökülüyorum denize dudaklarýndan,
Dalgalar deðil þarkýmý susturmaya çalýþan,
Senden uzaklaþmak,
Zor ve ötesi müþkül, naðmelerimi böylesi çýlgýnca korkutan…

Yaprak dökümü, gözlerimden tek tek damlayan,
Hazan yaðmurlarýnýn elim kokusu
Sessizce ýrak topraklarý sulayan,
Bakakaldým ilâhi ile
Çocuksu ömrümün sefil ceplerinden bir bir dökülen,
Kýrýlgan, masmavi misketlerimin ardýndan…

Esintinin adý avuçlarýmda,
Dans ediyor sürgün rüzgârýn kýrýk kanatlarýnda martýlar,
Hüznün son kez el sallamakta,
Gitme yar!
Vaktin henüz tanyeri,
Tadýn Ýlkbahar…
Sosyal Medyada Paylaşın: