İşte böyle
Uzaktan bir rüzgâr getirmiþ seni
Bitap yüreðinin
aþk motifli yýrtýk heybesinde
Ne tebessümün, ne ferahlýðýn benziyor
Bildik esintilerin muamma renklerine…
Mavi; yaþanmamýþ bir keþke,
Haylaz fýrtýnanýn ayak izi,
Çarnaçar ardýndan bakýlan…
Yýlgý;
Toz duman sükût geriye kalan,
uzaklaþýrken nefes nefese zaman…
Hayal; gözlerindeki ölçüsüz ýþýltýnýn diðer adý,
Kafdaðý, Zümrüdüanka, kuyruklu yýldýz,
Dost sandýðýmýz þimal rüzgârý
Gündoðumundan önce uçan peri kýzlarý…
Bir varmýþ bir yokmuþ çocukluðum;
çöllerinde umutlarýmý unuttuðum,
kekremsi burukluðum …
Nabýz atýþlarýn savruk,
bakýþlarýn ürkek,
Kararsýz gülüþlerin,
Nefeslerin cilveli
çömezce erteleyeceksin
Kulaðýnda fýsýltýlarýný arayan o aþina melodileri…
Yaðmur damlasýndan
buse koparacak kadar çapkýn yüreðim,
telaþlý bulutlarýn ellerini
öpmeye kýyamayacak kadar öksüz aþkým,
sensiz, mecalsiz sözlerim…
Ýþte böyle…
Yýrtýk perdenin aralýðýndan süzülen ay ýþýðý
Kýskanmalarýn en zirvesinde,
Kahýrla peþinden koþuyor þimdi
Sana anlattýðým bu esrarengiz masalýn
unutulmuþ harabelerinde,
nefesi yitik, fersiz izlerinde…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necat Necdet Demircan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.