dudaklarým bir daha ýslanmayacak
öpsen bile
dudaklarýma sinmeyecek
tadý deðiþiyor gülüþlerden
sonra
öpüþlerinde
yine
sen gülümseyebiliyor musun öptüðün kadýnlardan sonra!
ýsýnmayacak yeniden tenim
ateþli bir gecede
sarýlsan da
tenime ýlýnmayacak
soðuyor sevgilinin sýcaklýðý
bir kez üþütünce
yine
sen sýmsýký tutabiliyor musun terli bir avucu el deðiþtirmeden!
içime mesela dokunulmayacak
seyre dalsan da
yüreðimin baþýna
baþucumda
içime dokunmayacak
rüyalar karanlýk kabuslara dönüþüyor
korkunca
yine
sen uyuyabiliyor musun dokunmadan kimseye!
yüzüme artýk yaþ sürülmeyecek
gelsen bile mutluluktan
ya da
gitsen bile
yüzüme yaslanmayacak
yalnýz bir kere çaðlýyor ýrmak
ve
yüküne alýþýyor toprak
sonra
dinleniyorlar
dudaklarým, tenim, yüreðim, yaþlarým
kalan saðlarýn þimdi benim yanlarým!