karþýmda
damla damla
süzülüyor
gözlerinin rutubeti
kirpiklerini
eðilip öpmüyorum
koridoruna saklandýðým
karanlýklar
geri vermiyor
çocuk korkularýmý
yürüyorum
tenhalýðýna
ayak parmaklarýmdan
bileðime taþan damlalar
ürkütmüyor
eskisinden siliniyor þehir
yaðmur iniltisine
hýçkýrýklarýn karýþýyor
kýpýrdamýyorum hiç
içimin ýslanmýþý
minik bir mendil
dokunursam
susacak çýðlýklarýn
dokunmuyorum
geceyi seyrediyorum
büyüyorum bak sevgilim...