ýssýzým. uzun dakikalardýr tek kelime etmedim insanlarla, bir tek içimde bir yerde bir hatýra kýpýrdadý. üstelik bugünle alakalý, deniz eþsiz bir düzlük gibi ellerinle, gözlerinin aynasý kimsesizliðinle ilgili.
beni bu odaya kapatan nedir, biliyorum. þansýma.. bana çok þans var bu odada.
bir galip yas tutuyorsun taa oralardan. uyuyorsun yine, bir kadýn üzerine.. gözlerini görebiliyorum. haddime çok titriyorlar. bugün býraktýðým gibi camlar. aðlamaktan ne de olsun, ne olur þiþmesinler!
hikaye okuyorlar bedenine. benim dilimin dilimi her yer ýslak bir tevazu gösteriyor.. ellerimle yakalamak gayretindeyim. fakat.. olmuyor.
çaresiz.
sarhoþum. uzun dakikalardýr tek kelime etmedim nefesimle. sadece bir seda uzadý odamda ve aklýma düþtü sýrtýn. bedenimi uðraþtýran uðurlu sýrtýn. hamle yapamýyorum, ne olur yardým et.
Sosyal Medyada Paylaşın:
akif toprak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.