Kırmızı Atkı II/III

II


nereye gittiðini soramam.
yollar ayrýlýk kokuyor.
biz daha birleþmedik ki.
bu yollar da çok oluyor.

kül gibi bir þey yürüyüp gidiyor havadan,
havadan..
ben yazmasam biri yazmayacak iþte,
iþte yine ayný duygular olacak sýradan.
sonra tüm kaðýtlarýmý kaplayacak bir kýrmýzý atký.
gözlerimi kör edecek kokusu. uçmayacak koku
bana baktýðýnda sezdiðim, gözlerinden çýkan bir mýsra oku.

III


çocuklar görüyorum etrafýmda.
kirli aðýzlý,
yaþ gözlü,
dilimden de kýrmýzý pabuçlarý olan,
badem kadar küçük kafalarýný oyan bir masumiyeti gizlice topraða asan
çocuklar.
kýrmýzý, ama iyiden iyiye kýp kýrmýzý oldu hayatým.
hayatým!
biraz daha gelsene.
biraz daha baksana.
biraz daha sokulsana.
biraz daha oturursam yanýnda,
sonum olacak bu atký. nedendir bilinmez.
nerde bir pencere açýlsa,
önünde sen var iken.
yanýnda ben yok iken.
koku denen þey çalýyor beni sana.
anlatýyor seni sana.

büyük bir felaket bekliyor bedenimi.
biliyorum.
en gençleri bendim seni severken, tereddüt etmedim.
bilmiyorsun.
tüm cümleleri, kalemleri, kaldýrým kaplý sokaklarýmý,
kýsaca hayatýmý elimden almak istiyorlar dolaylýca..
biliyorsun.
þimdi ne yapmak amacým? amaçlarý? amacýn?

elime tutuþturdular bir tane harabe.

yeniden inþa et ey þair!

Sosyal Medyada Paylaşın: