Gezeðenleri
göktaþlarýný
yüklenmiþ kamyonla dönüyor
kuyrukluyýldýzlar asteroitler
derinliktir gözlerinde Sabahattin’in
kozmik tozlarý Güneþ’in
bulaþmýþ kaþlarýna
O” Mor çiçekli dal”
uzanýp
yeryüzünü tutar
zindanýn kollarý demir
zindaný emiyor
büyüyor içimizdeki o ateþ
eriyor
“Hapishanelerde demir”
Demiri emiyor Güneþ
vurdu ateþ mühürlü dudaklarýný
fer tükenir ferrum’da
özgürlük "rum" eli türküsünde oynayacak
bitecek hasrete vurulan pranga
Kanýmýzdan alýr
kinlidir
kirlidir
çeliðin diyarý
Bir mahkumun içi yanar nalçasýndan
demir parmaklýk yanýlgýsýnda kendi ayak izinin
bir atom kadar tehlikelidir demir
özgürlük açýsýndan
Süt kokusu
aydýr düþlerin
"hey" türkülerinde hercai ortanca
karýþýr parmaklýklardan
atlýsýdýr güneþin rüzðârlar
denizde çiçeklerin humusu
Bir “ HAPISHANE ÞARKISI” bu
Güneþ yiðitler diyarýdýr
bir yiðittir kayadan aðýr
sazý
baðrý
üstü
Güneþ’e sevdalýdýr
Bedreddin’dir
Nazým’dýr
Baðýr ki bakýr toprak
baðýr
sýrtýnda hançer
baðýr meçhul cinayet
egemen fermanýna niþangâh
durur dallarda aðýr:
sanatýn kanadýna deðer kurþun
kýrýlýr kültürün ayaðý
düþünce kanar bir mürde aðacýnda
Sabahattin yüreðinden vurulur
kulaklar saðýr
Git Hasanoðlan’a
çocuklara Güneþ içir
senin kadar öðretmen
kerpiç evin kerpicine bozkýrýn
senin gibi Güneþ’i taþýsýn yürekler
Aðýt olmasýn türkü
gitme Hasanoðlan’a
mademki diyorsun:
“Þehirler bana bir tuzak
Ýnsan sohbetleri yasak
Uzak olun benden uzak
Benim meskenim daðlardýr”
Daðlar ki baþý ak
Güneþ’e yakýn olandýr
þehrin ýþýðýndan parlak
yýldýzlar taçlarýdýr
Daðlar insanlar gibi
kimi
baldýran büyütür
tas tas
Güneþ’e bulut olur kimi
solar ýþýktan beslenen hayat
zülüm karanlýktan içer umut
Güneþ’in aynasý
Ay
ýþýklý
sevgilinin karyolasý
Güneþ baþlýklý
yalnýzlýk Sinop damýnda parlar demirlerle
”Ayýn þavký vurur sazým üstüne
Söz söyleyen yoktur sözüm üstüne
Gel ey hilal kaþlým dizim üstüne
Ay bir yandan sen bir yandan sar beni”
Güneþ yerine
Kaný donuyor üþüyor
çekilirken demir usaresinden
boynu bükülür kýr çiçeklerinin
bakamaz Deniz gibi gökyüzüne
þaha kalkmýþ dertleri
parçalarken Sýrça Saray’ý
cam kýrýðý batmýþ sýrtýna Sabahattin’in
aldýrmýyordu
“aldýrma” diyordu
yanarken sol yaný
Sabahattin
bu sabah kýzýl gömleðinde
atladý
sahibini tanýyan
bir yaðýz at kadar sakin Güneþ parýltýsýna
döneceklerin inancýyla bakýyordu
güneþ sarýsý gözleriyle
Güneþ’e akýyordu
Sait Açýkgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.