Güneşten Geliyorum (1)
Bir sarý cüceyken
1,4 milyon km. çapla
sarý ana kol yýldýzý Güneþ
beslendi içindeki Varidat’la
Ýznik elinde baðrý açýk yalýn ayak
o “Boyu küçük
sakalý büyük
sakalý ak “
ipi saðýyordu boynundan
Güneþ’e yaslanarak
Þeyh Bedreddin
Güneþ’ten yeryüzüne akarak
Teri yaðmur ýlgýn akar Ýznik Gölüne
erguvan olur hanelerimiz
mimoza kokar denizlerimiz
Her dizede oyulan kayaya
“ Hep bir aðýzdan türkü söyleyip
hep beraber sulardan çekmek aðý,
demiri oya gibi iþleyip hep beraber,
hep beraber sürebilmek topraðý,
ballý incirleri hep beraber yiyebilmek,
yârin yanaðýndan gayrý her þeyde
her yerde
hep beraber!
diyebilmek
için”
Bedreddin
“Varidat’ý ; yazýyordu
kalemini Güneþ’e banarak
200 milyar yýldýzlý ziynet
Samanyolu gökadasýnýn
zaptedilmiþ Güneþ’inden geliyorum
müridi olmuþtu
Bedreddin’in
Nazým Hikmet
Hopa’da hücresinden
görünmez Sinop Hapishanesi
görünmez gökyüzü bu gece
deli dalgalar duyulurdu sadece
sýçradý Serez’e
düþlerinin çengellerini yýldýzlara asarak
yalýnayak basarak denize
Güneþ’i gördü çýplak bir aðaçta
asýlý
Bir dost gibi yaraya merhem olan
zamandan
bir düþman gibi boðuyordu
ilmik ilmik
yýlan
Gülen
Mehemmed Çelebiler çaðýdýr vakit
her bir yüzyýlda
karanlýkla üreyen
týmar has zaamet
Fetva ile baþý vurulurken
akýnla zaptedilen ateþin
denizde salkým salkým
söðütle kanýný sarýyordu Güneþ’in
Nazým Hikmet
Baþý eðildi yýldýzlarýn
bu yaðmuru bitmiþ çað
güvenilen daðlarý kar boran
Ýsa’nýn doðmayacaðýný bilen pir
Ahmed’in kaçýncý
dedesinin gördüðü
aðaç gölündeki ak sakallý ihtiyar
yerle göðün aþk ile sarýlýþýndaki
tan kýzýllýðý Güneþ’e bakarak
“ Bedreddin doðuyor
yüreklerde
doðacak
etsiz
kemiksiz
býyýksýz
çýplak ”
diyordu “çýplak”
Bedreddin
doðacak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.