Karanlýðýn bastýðý gecelerde Çimenlerin üstüne uzanýrým Gökyüzüne bakarým ve de Baþlarým saymaða yýldýzlarý.
Hepside ýþýl, ýþýl, parlak Sayarým, sayarým, bitmez Ne kadar çok yýldýz var, Hepside bizler gibi yalnýz Bizler kadar kalabalýk.
Bir yýldýz akarken, Bir digeri ona bakar Sanki anlaþmýþlar gibi, Bir diðeri de göz kýrparak, Akýp gidiyorlar sonsuzluða Bir sünger gibi uzayarak.
Her dolunay zamanýnda, Sizlerde bakýn gökyüzüne Hava temiz ve berrak’ken; Ýpil.ipil, ýþýldayan yýldýzlara... Ýyice bakýn unutmayýn onlarý Son þarkýlarýný söyleyecekler... Akýp giden yýldýzlar, Unutmayýn! . bir daha gelmeyecekler.
Kemal Polat
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.