Tomurcuklara yaslanmýþ Dökülmeðe hazýr damlalar Elmas tanecikleri gibi sýralanmýþ Gözler gibi, aðlamaya hazýrlar.
Az sonra güneþ doðacak: Nemli toprak buðulanacak Sessice açýlacak tomurcuklar Renklerle kokuya boðulacak dallar.
Hoyrat ca çýðlýk, çýðlýða Birkaç tane kýnalý sincap, Atlayarak daldan dala, Kahkahayla ve de güle oynaya.
Þu kelebekler var ya, kelebekler... Mavisi, sarýsý, kan kýrmýzýsý; Hepsi de harika ve canlý Baharýn bin bir rengini yansýtýyorlar.
Þu gelincikler, bu balbal otu, Beyaz, sarý tüm papatyalar, Aðýrlanýp, konuklandýklarý yerdir Kelebeklerin ve de bal arýlarýnýn.
Çok vefalýdýr arýlar da kelebekler de! ... Ýt gülüne de, bit gülüne de konarlar. Kaba ve kibirli deðiller... Bu uygar ve çalýþkan yaratýklar.
Nasýl düþünülebilir ki, nasýl? ... Bir gün bütün bunlarýn yok alacaðý, Ama geçek: yok olacak sonunda her þey Ýnsanlar... arýlar... sincaplar... kelebekler de.
14 Haziran 1958 Demirköy ormanlarý
Bu þiirin hikayesi:
" 1958 yýlýnda yedek subaylýðýmý yaparken, tatbikat sebebiyle araziye çýkmýþtýk. Üç gün süren tatbikat uygulamasýnýn iki gününü Demirköy ormanlarýnda geçirmiþtik. Ormanýn ve onun gerçek sahihi olan, böceklerden sincaplara kadar her þey beni müthiþ etkilemiþ, adeta sarhoþ etmiþti. O zamanlardan kalan bir aný þiiridir bu " “K.P.” Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.