emirerliðe soyunuyor bu gece bir adakla takas ettiðim kelimelerim
avuçlarýný sýkarak utangaç yanlarýna kar yaðan kýpkýrmýzý bir gecenin
karanlýktan kalan sancýlarýna
gözlerinden düþen huzur cübbelerini giydiriyorum
bakire þafaklarýn düðümü çözülürken
ardýna düþüyor ayný yaþta emekleyen cümlelerim
hýrsýzlýða soyunup bestelenmemiþ bir þarkýnýn
loþ ýþýklý saatlerinde ‘’mutlu yýllar’’ nakaratý çalýyorum
bildiðim tüm dileklerin kanatlarýndan öperek
parmak uçlarýna uður böcekleri býrakýyorum
kalbinin huzuruna kurdum masum saatleri
ömrüne mutluluðun tebessümünü düþürecek
mumlarýný söndürüyorum
gece doðuracak birazdan ýþýðýný kýskandýran yýldýzlarý
siyahtan firar ederek bir dilek tut saklý maviden
ve silerek içinde rehin kalan sevimsiz akþamlarý
nabzýna dokunup üzerinden teðet geçen sevgilerin
aralayarak gökkuþaðýna kapat perdelerinde yaþamý
dilerim…hüzünlere açýlan yoksul þehirlerin kapýlarýna
anahtarý olsun deliliðinin gülümseyen harfleri
bilirim.. yedi iklim gökkuþaðýdýr yüreðinin denizleri
kör yüreklere cesaret ayinlerini giydirecek haritalar çiziyorsun
ve telafuzuna korktuðum imkansýz düþlerin seyrinde ince bir yolsun
anladým…yaban gülleri sevmez hiçbir zaman el deðmiþ bahçeleri
þimdi tarifine zorlasam mavi bir gökyüzünün
rengarenk tenleriyle papatyalara boyanmýþ çocuklar göstereceksin
koparýp içinden þefkate duran tüm iklimleri
öksüz bakýþlarýna merhem kokularýyla can vereceksin
meleklerin kanadýnda yüreðine konacak tüm dualarým
ve özlem içen ‘’son satýrlarým’’ mutlu yýllarýna adaðým olsun
Faik Danýþman