Göyümlerine avuç dolusu gübre attýðýn
Sütçü nineleri anýmsýyorsun,
Deðilmi Glorya?
Þipþirin bir Ýtalyan kýzýydýn,
Baban Grinyola az çekmedi senden
Bir gün deðil, belki yüzlerce
Hep paralarýný aþýrýrdýn cebinden.
Hoyratça ezdiðin çayýrlarý unutmadým:
Unutmadým, kanadýný yolduðun kazlarý
Ya cüseppa’nýn mor kedisine yaptýklarýn?
Kýzgýn gazoz kapaklarýna bastýrýrdýn
Güzel hayvanýn ayaklarýný
Azgýn bir kýsrak gibi koþardýn;
Saçlarýn at yelesi gibi dalgalanýrdý,
Topuklarý popolarýna vura, vura,
Peþinde koþardý kurbanlarýn.
Sen Glorya sen, insan mýydýn þeytan mýydýn?
Bunu hiç kimse anlayamadý,
Sana baðlýydý sanki her þey;
Sen etkiliyordun zamaný
Dedim ya, sen hep büyülüyor,
Daðýtýyordun her yaný.
Çýrýlçýplak denize atladýðýn gün limanda
Sebebi oldun baban Grinyola’nýn;
Boyunca günaha battýn Glorya, boyunca,
O baban ki, çok sevilen güzel insan:
Tüm tutarsýzlýðýna, deliþmenliðine raðmen
Çok severdi seni Glorya, çok.
’Agustos 1960 - Mersin / Kemal Polat’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.