HEP BEKLEMİŞİZ CANAVARI

Hiç durup dinlenmedin
Hep koþtun çaðlayanlar gibi,
Yýldýrmadý bin bir zorluklar seni
Pesetmedin, oturup aðlayanlar gibi.

Irmak olsa yorulurdu,
Sense her derdin içindeydin
’Bela isteyenler Allah’tan bulsun’ derdin
Korku, kötülük nedir, bilmezdin.

Bunu anlayanlar oldu mu?
Bilemem.
Olmamýþ ki bulanýk sular durulmadý,
Olmamýþ ki gölgeli yüzler aydýnlanmadý.

Hep karanlýðýn çökmesini bekleyenler,
Sabýrsýz ki ne sabýrsýzlar
Bazen karanlýðý bile beklemezler
Güpegündüz ensemize çökerler.

Gel de anma Mehmet Akif’i;
Yüzyýl önce görmüþ, o canavarý
Biz ise beklemiþiz gelmesini,
Gelip de ensemize çökmesini.

Kötülükler, yolsuzluklar, yoksunluklar,
Giderek büyüdü, baþa çýkýlamaz oldular!
Sen! sevgili Donkiþot ’um, sen! Aklýný kullan
Deðirmenlere saldýrýr gibi saldýrma onlara.

Sana gülenler ayýplayanlar oldu;
Kendi ayýplarýný göremeyenler,
Ayýplarýnýn üstünü karla örtenler
Týrnaðýný, bir saç telini bile deðmeyenler.

Senin güneþin, ýþýðýn, kutsal nefesin
Bir uyandýrsa ayýktýr sa bizi,
Her kötülüðün, uðursuzluðun karþýsýna
Demir pençe gibi çýkarmalý bizi.

(Kemal Polat Maltepe-Ýst.)

Bu þiirin hikayesi:
Bu þiir CUMHURÝYET aþýk’ý, Atatürk ilke ve devrimlerini özüne sindirmiþ,
kendini ve çýkarlarýný Türk halkýyla bir tutan, yurdunu ve halkýný koþulsuz ve
ve ödünsüz seven sevgili aydýnlarýmýza içinde bulunduðumuz zor günlerin
bir gereði olarak dikkatlere sunulmuþtur,

Sosyal Medyada Paylaşın: