Küçüðüm ben, daha çok küçük; Soðukta üþürüm hala, Onca “kalýn giyin” öðüdüne raðmen annemin.
Hala su içen terli terli benim. Parama sahip çýkamam, Üstelik sigara da içerim. Korkarým çoðu zaman karanlýktan, Babamýn sesini beklerim. Kýrmýzý bisikletimi, patlak topumu, Misketlerimi, Ýbrahim’i özlerim, Bir de Ömer’i...
Küçüðüm ben, herkes gibi; Anne yüreðinde, Baba þefkatinde küçük. Küçüðüm ben, herkes gibi; Milyonlarýn kentinde, Kâinatýn içinde küçük...
m.abdýrgan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmet abdırgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.