Yetinemedim, Senden aldýklarýmla sana verdiklerim arasýnda sýkýþýp kaldým, Oysa ki aþk bedel biçmek deðildir bir þeylere Ben sana bedel deðil ömür biçmeye hazýrlanmýþken Sen en zamansýz gidiþini koydun önüme Sana doðru gelen bana yanlýþ geldi Sana güzel gelen bana iðreti, Hangimiz yanlýþ noktada duruyorduk ve hangimizin geliþi daha zordu bilmiyorum, Þimdi kaç satýr yazsam da anlatamam, Yaza yaza tükeniyor içimdekiler, Kaðýtlara kustukça, temizleniyor içimdeki sayfalar, Sen onlar için bir bedel ödemeliydin. Ben sana hesabý getirmedim, Vakitsizliðime alýþkýndým da, gitmelere hep direniþim var, Sanki biraz daha yýkýk dökük aynalar, Bana söyledikleriyle gördüklerim ayný deðil, Biraz karmaþýk yansýmalar... Sakin, sessiz ve sensiz. Böyle güzel baktýðým yerler, Aklýmda sen yokken Senden kalan bir þey yok bana Bu aþk, bu seviþme izsiz! Biz... Baþarmaya çalýþsak da sýnavý tek taraflý geçemedim yine, Olmadý bir kez daha, Olmayacak bin kez daha. Belki bu sefer ayrýlýðý deneriz. Bir kahve tadý kaldý aklýmda, Hatýrladýkça tadý damaðýmda, Ve sen bana bakýyordun yudum yudum seni içerken kahveyle, Sanýyordun ki aþk bana dokunmuyor, Tenim seni istemiyor, Oysa dillere dolanmýþtý bedenimin sýcaklýðý, Diyordum ki bu aþk beni kötü yakýyor! Bir gazete önümde ve sen hemen dizimde, Bir sinema mevzusu dilimizde, Gideriz ya da gitmeyiz ben karanlýðý düþlemiþtim. Omzuna yaslanýp önce uyuyacaktým, Biraz ateþ katýp sana omzuma dudaðýný koyacaktým. Bilsen de bilmesen de seni orada öylece saatlerce öpecektim. Gel dedin gidelim... Kahveyi nasýl içersin... Süt yok bu filmde... Oysa ki anlamýþtým unutmuþtun dilimin ucundakini, Sade dedim, Biliyordun içimde tonlaydý süt, Biraz koklasaydýn benimserdin! Oysa ben hep bir sýfýr yenik baþlamýþtým sana, Ne ben kalemi aþabildim ne sen oradan kopabildin, Dokunsan yanacaktý dünya, Ben seni öyle sahiplendim! Göze aldýklarýmý yazdým, Söze getiremediklerimi... Biraz yorgundum ben de sanki, Unutamadým kalbimde dize getiremediklerimi! Yetinemedim iþte, Seninle ve teninle... Oysa çoðaltmaya hazýrdým týrnaklarýmla topraðýný, Ellerimi bedenine koyup sana beni anlatmayý, O kadar istedim ki yanýnda aðlamayý... Senin tasarrufunu bilemedim iþte, Ýstemedim seni saklamayý ama istemedim tüketmeyi de... Baþým senden daha dik duruyor belki hayata, Kalbim daha sert belki aþka, Ama istemedim yeniden kendimi saklamayý ve dindirmeyi de... Yol boyunca hiç korkmadým ellerinden, Nereye denk gelirlerse orada kalsýnlar istiyordum. Senin olsun istiyordum her karýþým, Ve senin olmalýydý aslýnda çýplaklýðým... Kilidi nasýl kýrdýk bilmiyorum, O kapýdan girerken hala istiyordum seni, Habersiz ve zamansýz olacaktý seviþmemiz... Kalkýp gidince o yataktan biteceðimizi bilmiyordum. Her köþeye kaçacaktým, Oysa ilkinde yanýndaydým, Kahve sütsüz diyordun hala, Aynaya bakýp süt var diyordum içimde, Anlamamýþtýn, Tek kiþilik yatakta iki kiþi olmanýn hazzý bedenimde, Yüreðimde, ellerimde, göðsümde... Dudaklarýnýn sadece bana ait olduðunu hissetmenin tadý... Nefesinin boynumda çoðalmasý... Saçlarýmýn ellerine dolanmasý, Ýsmimin dudaðýnda tekrarlanmasý, Süt tadýný aldýn mý göðsümden... Aþkýn ucundan tadabildin mi? Alnýmý öperken söylediðini kalbine de yazabildin mi? Yok musun þimdi? Çok musun yok-sa! Kýzýmýz göðüs ucumda... Öldürdük onu istemeden, Sýrf kendimize güvenmediðimizden, Sýrf aþka hep yenik gözle baktýðýmýzdan, Sýrf tek kiþilik yatakta “biz” olabilmeyi baþaramadýðýmýzdan... Öldürdük kýzýmýzý, Katil deðilim ben... Tenime sýzdý bebeklerim, Senden bana yapýþan bir aþkýn derinliðinde... Dudaðýmda kaldý bebeklerim, Senden bana kalan aþkýn sebebinde... Dur diyemezdim, Gururumu hiç yenemedim, Basit bir cümledir ama, Böyle olsun istemezdim, Çoðul yaþamaya alýþmalýyýz, Daha fazla katil olamayýz. Tüketirken aldýðýmýz zevki üretmek için de almalýyýz, Terini sevdim, Tuzunu sevdim, aðzýnýn tadýný... Küpemi çekip koparýþýný, Beni kendine saklar hallerini, Süt tadýný alýþýný... Kalbine izin verseydin benimdin... Kalbime izin verseydim senindim... Yetinemedim, Ýçimdeki sütü sana yetiremedim... Beyazdý bedenlerimiz, Sýcak, ýslak ve izsiz... Tek kiþilikti yatak, Sýcak, ýslak ve bizsiz... Gitmeli þimdi, Daha ne kadar kalýr ki beden ayakta, Soðuk en çok dudaklarýmý parçalýyor, Rüzgar en çok göðsümü acýtýyor, Aþk ucumda diþ izlerin var þimdi, Acýmalarýný seviyorum, Seni bana getiriyorlar, Tasarrufunu yanlýþ yaptým aþkýn bu sefer, Bebeklerimiz aktý üzerimize, Baþaramadým tutmayý içinde... Baþaramadýk mý sýcak kalmayý biz, Günler sonra buldun Tek kiþilik yatakta ikinciden bir iz... Biri sende biri bende þimdi, Küpelerim... Kol düðmeleri gibi, Buluþmalarý an meselesi... Kim kandýrýyor kendini, Oysa sadece bir þarký kol düðmeleri, Kulaðým sýzlýyor, Dudaðýnýn marifeti þüphesiz... O kadar zor ki birini sevmek, Birine bir parçaný vermek, Korkmamýþtým sana kendimi sunarken, Yetinemeyeceðimi bile bile korkmamýþtým severken. Ama þimdi, Bir sonraki aþk korksun benden, Hesabýný soracaðým bedenimden... Tuhaf yaralar var dokunduðun yerlerimde, Geçene kadar darp yok! Sen içimden gidene kadar aþk yok! Bu kadar aþk bana bile çok! Üþüyorum... Acýyor göðüs ucum, Acýyor beyaz yerlerim... Soðuyorum bu duygudan, Kasýlýyor kasýklarým... Sanki bir reddiye var bedenimde, Kendime dokunamaz oldum sana ihanet ediyorum bahanesiyle, Duruþum devrik biraz, Susuþum bu sefer normal deðil, Gülüþüm bir tehlike habercisi... Burasý çok alçak sevgilim, Burasý çok sýð... “Tek” kiþilik yatakta “çift”leþmemizi özledim... Aþk iyi bir þey deðil. Sesim kýsýldý, sözüm kýrpýldý, sütüm kesildi, Kulaðýmda bir acý... Küpemin teki sende, yataðýnýn içinde... Hiçbir hükmü yok çift deðilse... Keman sesi daha acý... Oysa hazýrdým herþeye... Ayrýlýktan tasarruf etseydik keþke... Öyle bir bela ki aþk, kýyýlasý... Biliyordum, Kokusundan belliydi, Kahve acýydý Diþ izin göðüs ucumda, küpem yataðýnda kaldý...
Ýstanbul’07
Sosyal Medyada Paylaşın:
Çisel Onat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.