AŞK İKİ PERDE
Ýyi oyuncularýz! Aylarca beklediklerimizi hiç özlememiþ gibi yapabiliriz, kürsüde en muhalif yanlarýmýzý en taraftar yanýmýz haline sokarýz, sokakta hepimiz hanýmefendi beyefendiyiz de içimizde hepimiz biraz hafif kadýn biraz serseri adamlarýz...
Hayattayýz, kimimiz yeteneksiz figüranlar kimimiz oscarlýk oyuncularýz...
Son kez aþk...Son kez sahne... Çekilme sýrasý bende!
AÞK ÝKÝ PERDE
Býrak kalsýnlar konulduklarý yerde acýlar,
Býrak yaþandýðý kadar yaþansýn aramýzda sýkýþanlar…
Sen sadece benden gittin, benim içimden,
Ben sadece olduðum yerde kaldým, gittiðin yerde…
Soru sormadan aramýzda anlaþýlamayanlara yaptýðýmýz yorumlar,
Ve hayatýmýzý zorlaþtýran o tuhaf bakýþlar…
Býrak kalsýnlar…
Ne sen varsýn evde ne de ben var olsam da yok olduðun yerde,
Þimdi sözlerin bittiði an, yaþananlarýn hatýrlandýðý an iþte…
Belki de sen ve ben deðildik baþrolde!
Garip gelebilir ama ben seni ilk günden beridir sevmiyorum,
Ne zaman ayný odada elimi nereye koyacaðýmý bilemeden karþýnda durdum,
O gün sana aþýk oldum…
Öyle bir duygunun içinde öyle bir deðiþiyor ki insan,
Kendini anlýyor önce, kendini sevdiðini hatýrlýyor,
Replikler gitgide ayný, roller gitgide sýcak…
Seyirciler gitgide uyuyor…
Biz sadece kendimize oynuyor gibiyiz…
Biz sadece kendimize aðlýyor gibiyiz…
Býrak aksýnlar…
Ýçime akan zehir beni uyandýrýyor bir gece vakti
Seni benden ayýran bu zehir utandýrýyor beni kendime duyduðum acýma duygusundan!
Býrak acýsýnlar…
Tüm organlarým, tüm duygularým, tüm uykularým…
Býrak çürüsünler…
Bizim sürdüremediðimizi onlar nasýl sürdürsünler…
Ýþte þimdi kadýnlýðýmýn tümünü erkekliðinin tümüne býraktým, al!
Ýki doðru hayat, nasýl bir tek yalanla yok olur anlayamadým hala…
Ah dedim…
Ah, keþke hep tahta bebeklerle oynasaydýk,
Büyümeseydik hep cüce kalsaydýk,
Yaþadýklarýmýzýn farkýnda olmadan, bitenleri de hemen yeni baþlangýçlarla kapatsaydýk…
Delindik…
Zar gibi, uzun yollar gibi, atmosfer gibi…
Çürüdük, seviþirken masada unuttuðumuz elmalar gibi…
Kullandýkça paslanan demir korkuluklar gibi…
Eridik, dýþarýda býrakýlan ve kendi kendine bakteri üreten etler gibi…
Kokuþtuk biz de iþte sonunda!
Aþk bize de ilk perdede güzeldi…
Aþk bizde de mola vermiþti…
Seyirciler bir nefes sigara peþinde,
Biz seninle ezberdeyiz replikleri yaþadýðýmýz her yerde, kuliste…
Aþk bizde de son perdede bitermiþ,
Bitti de!
Aþk hep tek bir sahnede iki perde oynanýr,
Oynadýk, oyun böyle!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.