iç
geçiþlerimden
geçip
usulca giyindim seni
bakýþlarýna
gizledim kendimi
ölümlerden
ölüm beðeniyorum þimdi
ben
gözlerinde
güneþ taþýyan
o kadýn
sen
o
sonsuz nefesle
bana hayat veren
kelimelerinden
anlamlar çýkartýyorum
mutluluða dair
sevgime þahit olsun diye
sabrýmla giyindim seni
avuçlarýmda cümlelerin
sonsuz dizelere açýyorum yüreðimi
üþüyen parmak uçlarýmdan
seni okuyorum
sen olmuþum
bene yazýyorum
yazdýkça özgürleþiyor bedenim
sen
çoðalýrken
ben
yok oluyorum þimdi
her yeni doðuþuna
bitmeyen þiirler yazýyorum
yýrttým yokluðun karanlýk perdelerini
bir yaðmur damlasý olup
yýldýrým düþüyorum þehrine
emanet sevinçlerimi salýp bütün hücrelerine
þahdamarýndan sýzýp yüreðine süzülüyorum
gözlerinin okyanusunda;
rotam gözbebeðin
menzilim biz !
SEVGÝ DAÝMA YAÞAR
.