YOL KESTÂNELERİ...

Damarlarým taþý kýrmýþ, giderim!
Nice seher görmemiþler altýmda!
Boydan- boya mezarlýk idi zemîn,
Yapraklarým bakar- ben yaþ dökerim...

Nice Medfûnlar, gözlerken bizi,
Þaþýran gâfiller çökerler dizi,
Akýllý olanlar aðlaþýr özü,
Bir yol çekilmiþ ki, beton yol izi!..

Ne kestâne kalmýþ ne dað cevizi,
Bu kalýn gövdemi, daraltýr bezi!
Her iki yanýmdan, geçen o yollar,
Sabah, öðle-akþam, sýnarým sizi...

“Hâtuniyye” denirdi, mahalle adým’,
Beþyüz yýl önceden, bu hâtýratým,
Bir deðerli insan ve üstün Kadýn,
Denilir: Atapark, mezarlýk- parkým!..

Kalemle yazýldým, beyaz kâðýda,
Ne lüzum, efkâra- ne söz- aðýda,
Beton, harç döküldü, Þehîd üstüne!
Solumda mezarlar, önüm- saðým da...

Kadir’im. Ne yazsam, yol geçer 0`r`dan!
Ayak basmak elem, feryâdým ondan!
Þehîdlik üstüne, kurulmuþ Vatan,
O, geçti: ”SER”inden, korkarým O’ndan.

Kadir Yeter. TRABZON.

1- Trabzon Haber Gazetesi’nin, 22 Aðustos 2005 Pazartesi gün ve 131. sayýsýnýn, 7. sayfasýnda;
2- Trabzon, Türksesi Gazetesi`nin;12.8.2006 Cumartesi gün ve 11251.sayýsýnýn 7.sayfasýnda yayýnlanmýþtýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: