“Ne kör ile gören eþit olur, Ne de karanlýklar ile aydýnlýk, Ve ne de gölge ile sýcaklýk.” Sûre-î Fâtýr, 19’uncu, 20’inci ve 21’inci ayetler
ey aþk diriltme beni böyle çürümüþ vekil
böyle üryan nefeste ateþtendir bedenim
þeytana kanan benim akýbetiyle sefil
alasulu meyveden bilir rengimi zemin
ey aþk diriltme beni havva ise nedenim
hükmünü havva verir içimdeki adem’in
diriltme beni ey aþk gizli kalýr kimliðim
zamanýn metrelerce altýnda durur saf saf
örter mabetlerimi servetim kadar yetim
güneþe tapanlarýn yurdundaki mabetler
diriltme beni ey aþk neþelensin dört taraf
tutar yasýmý belkýs ben süleyman’sam eðer
ey aþk beni diriltme suretim fersah fersah
zindanda yanar mýsýr nil nehri’nde bir kýyam
bana yüzsüz düþleri anlatýlýr her sabah
zambaðýn karanfilin menekþenin reyhanýn
ey aþk beni diriltme tanýr elbet yusuf’sam
o yýrtýk gömleðimden gözleri züleyha’nýn
ey aþk diriltme beni koyuver gider serap
kum zerreleri aðar damarlarýma çil çil
asra ant kitabedir yarý çýplak bir hitap
ilim irfan daðýtýr levha levha yanan nun
ey aþk diriltme beni verme yeniden mehil
vâdem leylâ’dýr zaten ben isem eðer mecnun
diriltme beni ey aþk darmaduman bir inat
felah harcý uðraþta santim santimdir zulüm
kayaya vurur hasret sýzar kedere ferhat
öfkem taþýmaz olur sýrt sýrta verir daðlar
diriltme beni ey aþk nice dil derer gürzüm
nice bahar doðurur þirin’in ömrü kadar
ey aþk beni diriltme beyaz gül kýrmýzý kil
ve büyü ülkesinde kör bir dikendir bahtým
dolanýr ayaðýma durmadan bir çift çitil
cellada uðrar fasýl katle ferman bir sebep
ey aþk beni diriltme zühre’de kalýr tahtým
tahir’i ben olurum hýrçýn bakýþlarýn hep
ey aþk diriltme beni vakti deðil boþanýr
üvezlerden yemiþler ruhuma doludizgin
ve inleþir keþiþler yanar göðsümdeki sýr
haleb’e kahrým aðar yüreðim ýþýk ýþýk
ey aþk diriltme beni külleridir kerem’in
aslý’nýn saçlarýný tutuþturan sarmaþýk
diriltme beni ey aþk dur demekle durulmaz
kýrdýðým zincirlerle döner durur bir semah
basra sürgünüm olur susuzluðum imtiyaz
lacivert gecelerde çaðlarým mevsim mevsim
diriltme beni ey aþk asuman olmuþ günah
türkülerle zeycan’da buhurdur tövbelerim
ey aþk beni diriltme toprakta mervan benim
baþak baþak boy veren sere serpe saltanat
kâlû belâ’dan beri basýlan kervan benim
her seher eser durur ervahtan misk û amber
ey aþk beni diriltme arzu’dandýr bu san’at
arzu’dur tek mimarý ben isem þayet kamber
ey aþk diriltme beni sal bütün hazzý bir bir
mutlak aðyâr kuþanýr yarý baygýn bir fecir
ne gamdýr tebessümü dolar divân-ý kebir
ne gam levhi mahfuz’u kýyametim bitirir
ey aþk diriltme beni benzime çöken ecir
bende aþklarý bulur bende aþklar yitirir
onüçaralýkikibinsekiz-tarsus
hakan ilhan kurt