İstanbul' da Sen
Yüreðim Ýstanbul’la hecelenen sürgünlerinde
Kafamýn odasýna dolan hüzünlerin nemlerinde
Ýstanbul’a kapanan ruhumun seslerinde
Seni sorarým, düþlerimin paketine sararým.
Seni karanlýk dudaklarýn nefesine sorarým
Seni mavi dumanlý, þanlý umranlý olan...
Tarih adresinde, fasih semtinde ararým
Sen ve Ýstanbul.
Biri hayatýmýn soluðu, diðeri varlýðýmýn balyozu
Kalýn ense kökünde ruhumu eðen kanlý balyoz
Seninle kilitlenen duygularým Ýstanbul’la sürüklenir
Karanlýðýn baðrýnda kör ufuklarla diþlenen batak göz
Satýrlarýn isyanýnda seni sayýklayan
Ýstanbul sürgününde seni adýmlayan
Harabelerin urganýnda seni ayýklayan
Ýstanbul ayaðýnda buluþan sevda söz
Güllerin kanlarýnda seni görürüm
Günlerin anlarýnda seni bulurum
Her aným seninle kuþanmýþ
Her yaným seninle kapanmýþ
Hayallerimin adasýna yaslanan
Ýstanbul aynasýna yapýþan sen
Ýstanbul’un baþýna gömülen karabulutlarýn izinde
Ýstanbul’un kaþýný serinleten maviliklerin dizinde
Göz yaþý akýtýrým, gönül yasýmý acýtýrým
Senin gözlerin Ýstanbul tütüyor
Benim sözlerim hüzün tutuyor
Özkan Karaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.