gözlerimin ateþinden fýrlamýþ alevin kopyasýdýr arzularým
tuvâle utangaç yanlarýmdan soyunan üryan resimler çiziyorum
ar perdelerini yýrtýyor kýrmýzýya kesilen masum yanlarým
parmak aralýðýna yansýyan karelerin hýrsýzlýðýna soyunup
renkli bir filmi siyah beyaz bir kimlikle izliyorum
hangi boyaya çalsam çýplak çiziliyor saatlerim
ergenlikle buluþmaya aceleci adýmlarla yürüyen
bir telaþýn ayak uçlarýnda atýyor kalbim
koparýp dudaklarýmdan bakir seviþme ayinlerini
göðüs uçlarýna diþ ýsýrýðý iþaretler býrakýyorum
ekmeðe
zeytine
ve sevgiye aç bir fukaralýðýn dilenciliðine dolaþýyor ellerim
gülüþe
ve düþe yorup ömrünün durgun nehirlerini
deniz görmemiþ bir çocuðun çýrpýnýþlarýnda
teninin terinde kulaç atmayý unutup öylece boðuluyorum
dokunuþlarýma perde çeken örtülerini bahara boyadým
keþfi aðýr bir ütopyanýn seyrinde yürüyorum
teninin coðrafyasýna heyecan bayraklarý diken
küçük bir iþgalciyim
gözlerim deðdiði her noktaya yüz sürüyorum
topraða
yaðmura
ve suya karýþan nefesini çekiyorum içime
dilinden dilime bilmediðim bir alfabenin önsözü düþüyor
ayaklarýma düþen sýcaklýk yaz deðil biliyorum
ve parmak uçlarýmda dolanan adresler karakýþ deðil
baharýn
nisanýn
ve zambaðýn kokusunda yýkanýyor þefkat seslerim
ýþýðýna gözlerini kapatan arsýz seviþmeler býrakýyorum
saçlarýnýn arasýnda kayboluyor dilime yapýþan cümlelerim
kalbimin içinde küçük davullar senfonisine yatýyorum
göðüslerinden inerek çýða dönüþen damlalara tutundum
ýþýða
söze
ve güneþe sýrt çeviren bir akrep sabýrsýzlýðýnda ömrüm
teninin duvarýna boyadým dudaklarýmý
üstüne titrediðim kalbine ant içerim ki
seviyorum seni
hadi önce seviþ
sonra da öldür beni!
Faik Danýþman