soluğunda büyüsün çocukluğum....

-artýk
pantolonu mavisine dar,
esmer bir çocuktur HAYAT-

iþte dönüp kendini vurdu aþk.
yazýlsýn adým
hüznün yoklamasýna
"buradayým sözümde"

ki hala kanatsýz bir kuþ umuduyla
onarýyorum
ömrümün
kabuk baðlamýþ düþlerini


hala çocuk sanýyorum
yüzündeki o bin yýllýk esareti....

kavgalar/yenilgiler büyütüyorum
bir yokluktayým/sessiz

-renkleri aþýrýyor çocukluðum
güzel gözlü ölümlerden-
yaþadýðým söyleniyor
oysa
beceriksiz bir maktulüm senden beri....

hala rüzgarlar saklýyorum
þiirin mahreminde,
saçlarýndaki isyana adanmýþ.

...

/ve/
artýk
yitik bir ülkenin çýplak hayallerinde
zavallý bir çocuk cesediyim
eksik bir sevinç göðsümün çatalýnda...

sevgilim!
ne olur gel de bul beni....
Sosyal Medyada Paylaşın: